Kusatmis rüyalar cocuklari

gözlerinde
Esince hasret saçlarında tel tel olur akşamlarım
yanarım sabaha sürgün kalır masamda
Yıllar usumda gizli sürüklenir çatışmaların külünde
Rüzgar beni bırakır geride
Bahar akşamlarımda ölü doğarım
Karşı tepelerin ardından yıldızlarla inerim gözlerine
Nehirler ağlayınca uğultular karşımda bir çığlık
Çocukları taşır kaçışında gece masalları
Kavganın resmi renkleriyle soldu duvarsız
Döndüğümde tanıdık hiçbir yüz yok karşımda
Kuşatmış rüyaların çocukluğunda kalmışçasına
Paçavra bir yaşama sarıldılar utanmadan
Bir bahar akşamı aramıza girdiler
Hayatı paylaştılar
Nehirler ağlayınca yağmur oldular
Ve döküldüler
Kuşatmış rüyalara çocukları

11. 2. 01.. Berlin . A. Yaşar