Kuşatma Şiiri - Salih Şanlı

Kuşatma

Kem gözler, gamlar, gönül beldesini sarınca
Endîşe okunun ucu yüreğe varınca

Nasıl sınanır kalbler, sevgiler yorgun düşer
Bir buhrân sokaklara güzden yapraklar döşer

Dört bir yandan üşüşür sevgiden uzak hisler
Gönül şehrini kuşatır kapkaranlık sisler

Azgın düşünceler önden arkadan saldırır
Uyuyan kuruntuları ayağa kaldırır

Bir yanda hırs, kin, nefret, taşlaşmış kör cehâlet
Bir yanda kaygıları yenen soylu cesâret

Gönlü tüm çirkinliklerden ayıran uçurum
Geçit vermez kötü duygulara biliyorum

Gönül ehline yaraşan da vefâ olmalı
Korkuları atıp yürekler sevinç dolmalı