İçimde ölen öldü, kalan kaldı, ben aynı
Kara kaderin pususu günlerime işlemiş,
Dört yanımdan sarılmış tüm mutluluğum…
Gençliğimi tüketmiş, son ununu elemiş;
Eleğini asmış ömrüm, gitmiş çocukluğum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var