İçimde ölen öldü, kalan kaldı, ben aynı
Kara kaderin pususu günlerime işlemiş,
Dört yanımdan sarılmış tüm mutluluğum…
Gençliğimi tüketmiş, son ununu elemiş;
Eleğini asmış ömrüm, gitmiş çocukluğum.
Bir hayale varmazdı ki bu yürüdüğüm;
Toprak gibi örtülmüşüm ben. Boğuluyorum!
Sesim titrek titrek, boğazım düğüm düğüm,
Meleklerin kulağında adım, uğulduyorum…
Bir rüzgâr eserken yanan bağrıma deli deli,
Rüzgârın dallardan duyuldu acımasız sesi,
Yalnızım çaresiz, son sözlerimi söylemeli,
Kuşatılmış ruhumun çözüldü bilmecesi…
Mustafa Kemal ŞENKayıt Tarihi : 10.3.2010 16:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Teşekkürler
Mükemmel kaleminiz d aim ve kavi olsun saygılarımla tam puan
saygılar
Toprak gibi örtülmüşüm ben. Boğuluyorum!
Kutlarım şairi.
TÜM YORUMLAR (5)