Kuşatır Odamı Karakış Şiiri - Gülhan Özkara

Güneşli güzel günleri de
Vardır kışın
Çinkayaz bulutsuz geceleri de vardır
Ama soğuk kuşatır adamı
Karakış girince
Hele bir de bulutlanırsa hava
Kıyılara yağmur iner
Dağların yücelerine kar
Kış tedariki görenlerin
Keyfine diyecek yoktur
Sıcaktır evinin içi
Dışarının manzarasını seyreder
Sıcak evinin içinden
Fırtınanın çırptığı
Ağaç tepelerine bakar
Bir tek mazı kalmıştır
Sararan yapraklarıyla
Olduğu gibi duran
Kış çeker ayağını herşeyin
Akşamdan içeri
Çok uzun bir geceyi daha
Uyumaya başlar kuşlar dallarda
Her nerede yattı ise
Masum insanlar da öyledir
Bir kuş gibi
Erkenden
Evlerinin içinde olmak isterler akşamla
Belasından emin olmak için gecenin
Sokak serserilerinin
Belasından emin olmak için
Evlerine sığınırlar
Kışın çok fazla bir tadı
Yoktur aslında
Manzarasından başka
Aslında ne olacak dağlarda
Biliyor musun
Dayalı döşeli
Av istasyonları olacak
Vuracaksın bir tekeyi
Çoluk çocuk yiyeceksin dağlarda
Üşüme derdin olmayacak
Yatak derdin olmayacak
Bir av tatili yapacaksın
Doyana kadar
Kara ve gri bir karanlıktır
Kent evlerinin arasında
Hışırdayan yağış
Ben geldim ben varım diyor
Kömür dumanlarının arasından
Hal lisanı ile
Karakış
Sabahı da geceleri gibi
Soğuktur kışın
Biraz daha yatağına sokulur insanlar
Müezzin sabah ezanını okur
Çok az insanın geleceğini
Bile bile
Apartmanlara bakarsın
Işık yanar mı diye
YA bir ya iki ışık yanar
Din bu kadardır
Sabahın soğuğunda
Yataktan geceyle çıkmayı
Hiç sevmez insanoğlu
Niye erken kalkmadım sanki diye
Pişmanlıklara kalır sonradan
30 Aralık 2013