İçimden alıp götürüyorum seni
Sen baharın bitişiğindeki sevgili
Sözlerinde beni divane eyleyen bu azap gülleri
Gözlerin ateşten sedir uzanmış yatmaktayım
Alınyazında vuruldu kalbi derinliğinde uzayan çeperleri
Sen susamış iklimlerin deryası,pusudaki düşman mermisi
Seyrinde dünyayı arkalayan,söylenmediğin tek bir gece
Ayağa kaldırır bu kenti
Sen şefkatin parmaklığı hiçbir güneş
Beni sana doğurmaz batmaktayım
Ayşığı gölgende bin parça
Dökme sevinçlerin,saçakaltı mutlulukların
Çorak toprakların hevesi
Sen tenhaların devrilmez yüreği
Varolmak için yokluğunda acıyı yırtarak
Sana durduğum bir kılıçtan fena halde kuşatılmaktayım
Şimdi böylesi ölümü duyumsadığım bir anda
İçimden alıp götürüyorum seni
Sen olmak için..
Bir parça yeşile değişirken bildiğim tüm renkleri
Cezamı hafifletmek için..
Uçurmak için yüreğinin ötesinde güvercinleri
Berisine iliştirdiğin bir hançerin nezdinde ölmek için
İçimden alıp götürüyorum seni
Ağır çöktü bu defa yokluğun çalkalanmaktayım
Sen baharın bitişiğindeki sevgili
Karanlığı şafaklayan deniz feneri
Sen sırra kadem sarhoşlukların ölümsüz eseri
Suskunluğun bedenimi yere çalan bu çığlıkların hakikati
Hiç sevilmediğim taştan bir vakit
Ahh! ne olur çevir sayfalarını bitir bu hikayeyi
Hepten mahkum et hepten kuşat beni..
Kayıt Tarihi : 17.7.2010 19:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burcu Paker](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/17/kusat-beni.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!