Bitmeyen ah'ların susmayan vah'larına karıştı aşk,
Bir yokoluşta titreyen hazan melodileri gibi,
Çırılçıplaktı,ölesiye,feryat figan,çığlıklar;
Hem hazindi hem günahkar hem asiydi hem biçare,
Böylesi bir derde bulabilirler miydi ki çare,
Kuşandım karaları günahkar tenime,
Eflatun bakışlarımı karanlıklara gömdüm,
Bir şarkı gibi yankılandı ismin duvarlarda,
Asileşen gönlüme hikayeler anlatırken ben,
Karanlıklar içinde yavaşça kayboluyordun sen.
Kayıt Tarihi : 24.10.2009 00:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zekeriya Terzioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/24/kusandim-karalari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!