Yakınmışsın annene,demişsin çok ilgisiz
Sizler büyüdünüz de, tecrübeniz yetersiz
Senin doğduğun yıllarda çok duygulanmıştım
Yaşama kızım derken, tuzakları anlatmıştım
Bir çerçeve çizmiştim, şahsında genç kızlara
Şartlandım kötülükleri önlemeye
Çalıştım gençlere yön vermeye.
Değişmedi, değişmeyecek, değişmez duygularım
Değişen yaşım, tecrübem, kaygıların
Olmam gereken yerde, oldum
Almam gereken dersi, aldım
Hayat dikenli bir tarlaymış
Anladım.
Sevinçlerinize katıldım.
Hüznünüze ağladım.
İsteklerinize cevap veremedimse
Akranlarınız sizi geçmişse
Peşin hüküm verme
Kızım beni suçlu görme
Sen ilgisiz diyerek açıklarken, öfkeni
Birde suçlamaya çalışırken, beni
Ben tecrübe penceresinden bakıyorum hayata
Sen hayal alemine dalıyorsun.
Hayat böyle sanıyorsun.
Aynı değil gördüğümüz manzaralar
Anlamıyorsun.
11
Senin pencerende bulutlar pembe
Denizler dalgasız, sular masmavi
Benim pencerem sisli
Bulutlar kapkara tecrübelerimde
Umut denizinim dalgalı
Hayat maratonu çetin
Aylaklıktan,aymazlıktan
Aç gözlü doymazlıktan
Korumak istedim seni.
Tecrübelerimi genç beyinlere nakşetmeliyim
Bunu, önce çocuklarımda denemeliyim
Temiz ahlak vermeliyim
İyiyi benimsetmeliyim
Doğruyu göstermeliyim
Geçemem tecrübelerimden
Yaşayarak öğrendim ben
Seninle aynı manzarayı göremem.
Sen haklısın diyemem
Arzulara cevap veremem
Ne olur peşin hüküm verme
Beni kusurlu görme.
Buna tahammül edemem.
111
İhtiraslar uğruna kirletemem mazimi
Bozamam dengelerimi
Esirgemem sizden asla
Veririm verebildiklerimi
Çalmadım,çalıştımsa
Onurlu kalmak için.
Yoksulluğa alıştımsa
Şerefli olmak için.
Hak yemedimse
Hakkı gözettimse
Haksızlığı kabullenmedimse
Arsızın önüne set çektimse
Zorluklara göğüs gerdimse
Dürüst oldumsa
Mert kaldımsa
Size onur vermek için.
Arsızların koluna girseydim
Hırsızlarla ortak olsaydım
Dürüstlükten nasıl söz edecektim
Mertlik onurunu nasıl verecektim
Gizlemek zorunda olurdum geçmişimi
Yoksul aile çocuğuyum diyemezdim.
V1
Yaşantınız lüks olsaydı
Fırsatçılar çevrenizde dolansaydı
Yağcılar yaltakçılar bulunsaydı
Bana da
Harcamaların hesabı sorulsaydı
Bu hesabı veremezdim.
Alnım açık yüzüm ak diyemezdim
Göğsümü gererek yürüyemezdim
Yüzsüzlükte edemezdim
Size karşı yalanda söyleyemezdim
Şereften, haysiyetten, onurdan söz edemezdim
Ne olursun yavrucuğum
Gel peşin hüküm verme
Hayatı iyice anla
Sözünü o zaman söyle.
Kayıt Tarihi : 6.6.2008 22:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Değirmenci 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/06/kusak-kavgasi-2.jpg)
Hırsızlarla ortak olsaydım
Dürüstlükten nasıl söz edecektim
İnsan yaşadığı ortamın gerçeklerini gördükçe bazen olumsuz etkilenebiliyor. Önemli olan her zaman kendince doğru olan bir yolu izlemek, 'Ben insan gibi yaşamayı başarıyorum inancı' kişiye iç huzuru veren büyük bir olgunluktur.
Sevgiler, başarılar.....
Harika bir şiir. Kutlarım kaleminizi. Saygılar.
Akranlarınız sizi geçmişse
Peşin hüküm verme
Kızın beni suçlu görme
-----Yusuf hocam kuşak kavgası çok doğal üstelik şiirde bu kavganın şeklini ,nedenini , içerik olarak çok güzel duygulara gönülden haykırmış sınız , kutlarım saygılar sunarım .
TÜM YORUMLAR (8)