Kuş1 Şiiri - Ertuğrul Temizyürek

Haber göndermişsin kuş ile
Etrafın dolu puştlar ile

Gönderdiğin kuş
Kim bilir kimin bahçesine uçmuş
Kimin koluna konmuş
Ne bileyim kimin kulağına ötmüş
Belki de haberi gönderende puştmuş
Ya da oda sevgi dolu
Muhabbet kuşuymuş

Olan olmuş giden gitmiş
Uçan uçmuş kaçan kaçmış
Ne bileyim bahtı karam
Öten ötmüş ötmeyen öttürülmüş

Kuş dediğin uçmasını bilmese de olur
Ama ötmesini bilmeyen kuş nerede görülür

Ben seni karga sandımdı balkona konunca
Hayırlar olsun dedim iyi bir haber ola
Karşımda bana öyle salakça bakınca
Ne yazar dedim getirdiği müjde olsa da

Biz anlamayız aslında kuşdilinden
Ama az çok anlarız puştun halinden

Âleme hükümdar olan Süleyman’a
Asker olunca karınca
Tüm kâinat lisana geldi
Ve tüm âlem emrine girdi

Sen ki hor görürsün karıncayı
O karınca ki nam verdi Süleyman’a
Süleyman’ın koluna kuşlar konunca
Kendi lisanlarıyla onlara sorunca
Tüm haberlerin hepsini alınca
Akbaba yalanlar söyleyince
Tutup boynunu uzattı onun
Aldı yere çaldı dedi azığa muhtaç olun
Seninde boynun uzun ama aklın kısa
Ölülerle uğraşırsın boyuna
Herkes sövmektedir soyuna
Az kaldı düşeceksin ortaya
O zaman kimi üstüne binecek
Kimi arkana geçecek
Bilmiyorum valla
Kim zevk alacak kim zevk verecek