yanağındaki ben
ben olsaydım
bir ömür
gözyaşlarınla ıslansaydım
yanağındaki ben
göğün kapıları kapandı yüzüme
yağmur yağmaz oldu artık üstüme
benim için bir umut var mı diye
bir kuytuda unutulmuş
yaralarım kabuk tutmuş.
sen geldin kendi ellerinle,
uzaktan bakarım pencerene
perdelerin kapalı yine
orada olduğunu bilirim
Bir yaprak düşse rüzgarda,
Düşersin sen de öyle aklıma
Gülümsemen su kuyusudur çölde,
Çocuklar öksüzdür senin olmadığın yerde.
Gözlerini yere indirdiğinde,
Buğulu camın ardında
Bir dağın efkarında
Yağan yağmurda, karda
Seni gördüm…
gözyaşı dök demiyorum,
benim için.
bir hüzünlü son bakış,
bir avuç toprak
senin ellerinden istediğim.
Bir yağmur damlası gibi
Gönlüme düştün.
Ne yaptın bana,
Yeniden yollara düştüm.
Sensiz geçen
Günlerim için bağışla.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!