“Yaz ey kalem...
Yaz ki, uçsuz bucaksız göklerde serbest iken,
bir kafese mahkûm olmuş ruhumun hâlini bilsinler.
Yaz,aşkın ateşiyle yanan gönlümü...
hasretin gamında solan ömrümü...
Yaz, kırıldığım vakti,bin parça olduğum hâli,
Gönül bahçemde bülbül iken,kalbe batan dikeni,
Erdal Balcı
Kayıt Tarihi : 29.9.2025 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!