Aşk kuştu, uçtu.
Tüyüne bulaşık kin ve gurur.
Konmaz artık kirpiğe.
Mutluluk kervandı, göçtü.
Altından yularlı atları
Modern adetler çekti.
Huzur güneşti, battı.
Oysa ısı kaynağıydı
Soğuk ve kör yüreklerin
Sevgi hayaldi, öyle kaldı.
Öyle yalın, öyle içten.
Yarıcı ve yaralayıcı.
Can canandı, emanet kaldı.
Can gibi taşırım emaneti.
Canım çarpsa da taşlara.
Şimdi sabır,
Hayat ve özlenen herşey;
Bir masum gülüş
Ay yüzlü kızın yanaklarında.
Kayıt Tarihi : 9.9.2016 00:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Yağcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/09/09/kus-uctu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!