Kuş Tüyü Şiiri - Özge Özgen

Kuş tüyünde uyanmak istiyorum

Belki kuşlukta içime doldurduğum ezan seslerini
Bir ressamın
Silüetine teslim ederim

Ve giderek uzanan bel lastiği olabilirim

İçimde kaç karanfil

Kaç anason kokusu daha ürperecek diye beklerken

korkuyorum

Kaçmak bana ait değilse
topuklarıma pamuk şekeri tıkayın beyler
Kahkahalarım duyulmasın
olmadık yerde

Yağmurun sesinden arkaya kayabilirim

Siz o koca gövdenizin arkasından kıl döken yumruklarınızı
şımartın bir kadının üstünde

İnleyen de

Geniş cümlerin içinden kıvrılarak taş döken de benim

Hiç tanımadığı adamlarla
Uykusunda öpüşen de

Uyuşan yüzümden
Kaç değişim yaşadım gelirken

Başın önünde severken sürtük oluyorsun

Hatta bazı şeyler

Kısalıyor gittikçe

Üstümde uzun bir pijamayla

uzanan kol düğmelerini de gördüm

Saçımın bozuk halini topladığım her neyse

Şimdi oraya koşuyorum

Bir gül bahçesi istiyorum soyunduğumda bir erkeğe

Hayatın bir kolunu geriye, diğerini önüme eğmek için

Ölmem şartsa

Papatya topla benim için

Yeniden filizlenmem lazım

Böylesi çok ağır

Kuş tüyünde kalmak istiyorum...