Her gün içimizdeki kuşlar ölüyor.Umut kuşları, sevgi kuşları. Yüreğimiz kanat şıkırtılarına hasret kaldı.Müthiş bir erozyon her şeyi önüne katmış sürükleyip gidiyor.
Gün günden daha duyarsız,daha bi bencil oluyoruz. Rahatımızı bozmuyor artık ölüm, savaş, yoksulluk, şiddet tecavüz. Hepsi sıradanlaştı. Yeter ki ucu bize dokunmasın.Pamuklara sarıp sarmaladığımız bireysel mutluluğumuz bozulmasın. Eskiden acılar da, sevinçler de paylaşılırdı. Şimdi 'deliye her gün bayram 'der gibi herkes lay lay lom. 'Dünya üç günlük tadını çıkar 'olduk.Duyarsız, sevmesini unutan,sadece çok para kazanmayı amaçlayan makinelere dönüştük.
Bizler 'Çiçekleri koparmayın', 'Çimlerere basmayın' yazan emir kipleriyle büyüdük.Kimse öğretmedi çiçekleri sevmeyi,doğayı,insanları sevmeyi.Biz de sorgulamadık.Sadece yasakları uyguladık. Arada bir intikam alırcasına gizliden korarıp attık çiçekleri. Ezdik çimenleri. Sonra da iyi çocuk repliklerini yüzümüz kızarmadan ezbere okuduk.
Yasaklar, cezalar anlatıldı hep. Korkular büyüdükçe büyüdü. Bu iki yüzlü toplum kuralları mıydı, içimizdeki kuşları öldürdüren, kalbimizi katılaştıran?
Çiçekleri koparmayın çimleri ezmeyinden geldik 'Çocuklara kıymayın, İnsanları ezmeyine....
Her gün bi yerlerde çocuklar koparılıyor analarının kucaklarından. Guya erdem adına, din adına özgürlük adına. insanlar ekiliyor durmadan ölüm tarlalarına. Bu tarlalardan fışkırır mı dersiniz bir gün BÜYÜK insanlık.? Kurtulur muyuz bu iki yüzlü değil,on yüzlü riyakarlıklardan..?
Umudum yok ya. Biz yine de avucumuzda küçücük bir kuş besleyelim. Umut adına, sevgi adına. Uçar mı, UÇAR diyelim....
Kayıt Tarihi : 27.8.2013 21:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dilerim.. Avucumuzda acıya, gözyaşına,umutsuzluğa karşın gökyüzüne salacağımız sevgi kuşları besleriz...Dilerim çocukların ölmediği, anaların ağlamadığı güzel bir dünya kurulur. Dilerim bir gün sevgi kazanır. " Zulme eğdirme sevgiyi. Uçur kağıttan kuşlarını. Belki bir gün, yarar geçer gökyüzünü boydan boya..." Gönülle Sohbet _H. Gün
Kaleminize, yüreğinize çokça tebriklerimle sevgiler
Ben de Nazır hocama katılıyorum.
Makale tarzında yazılmış, isabetli tespitlerin yapıldığı ve dünden günümüze maalesef olumsuz devam eden değişimlerin dile getirildiği oldukça anlamlı ve güzel bir yazı.
Maneviyatımız zayıfladıkça, maddiyatın ağırlığı altında ezilmeye başlıyoruz, her geçen gün.
Her iki değeri de dengeli götürebilsek, manevi değerlerimizi ve milli kültürümüzü, hasletlerimizi unutmadan devam ettirirken, çalışıp kazanmanın hazzını da yaşayabilsek mesele çözülmüş olacak.
Sadece bana diyerek, daha çok kazanacağım diyerek cebimizi ve göbeğimizi şişirmek yerine, sağlığımızı da bozmadan ruhumuzu, insanlığımızı da geliştirebilsek ne güzel olacak.
Duyarlılığınız takdirlere şayan efendim.
Dostça ve sağlıcakla…
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
TÜM YORUMLAR (5)