Kuş Olsam Şiiri - Özlem Saba

içimde büyürken çığlıklarım,
susuyorum dilsiz bir büyücü gibi,
en çok da mecburiyetler yakıyor canımı,
sırtımda sürekli taşıdığım yüklerin kamburluğu.
ve ben ısrarla dik tutmaya çalışıyorum bedenimi,
bazen de çığ olup üzerime doğru yuvarlanıyor anılar.
o anda, ben bile korkuyorum kendi eserimden...

ne uzaklara gidecek gücüm kalıyor ,
ne de tüm susmalara tahammülüm..
bir kuş olayım istiyorum o vakit,
her şeye tepeden bakan ve dilediğince çığıran…

ve düşünüyorum peşinden hemen,
bir kuşun ömrü
onca karanlığı aydınlığa çıkarmaya yeter mi,
kargadan başka?