Kuş Olan Çocukluğum1 (Çocuklar İçin)

Bir kuştu çocukluğum
Yavru bir kuş, yerlerde gezinen.
Küçük yaramaz çocuklar yakalamadan,
Takılmadan çalılara, dikenlere,
Uçmayı öğrendi sonunda.
Ve bir kanat çırptı,
Kondu bahçemizdeki nar ağacına.
Bir süre seyretti etrafı sessiz sessiz.
Sonra uçtu gitti gökyüzüne,
Bakakaldım ardından, kaybettiklerimin.
Ne tuzaklar kurdum yakalamak için,
Ne yemler döktüm bahçemize,
Ama nafile,
Ne yakalayabildim onu,
Ne de bir daha görebildim.

Evet biliyorum,
Kuş oldu benim çocukluğum,
Uçtu gitti ellerimden,
Uçtu gitti benim çocukluğum.