Dünyanın dolusu,varlığın olsun,
Kan kustuğun altın,tas neye yarar.
Bir ağaç üstünde,bir fidan dalsın,
Onu büyütmeden,kes neye yarar.
Alemler alemi,yücedir başı,
Boyamış mavi'ye,semayi arşı.
Kalbe giydirmesen,iman kumaşı,
Üstüne giydiğin,has neye yarar.
Zamansız mekansız,başı dediler,
Sevgisi eritir,taşı dediler.
Secdesini gönül,hoşu dediler,
Eğilmeyen başa fes neye yarar.
Devran'ın devamı,böyle velhasıl,
Soysuzun soyuna,karışmış asıl.
Sevgiyi saygıyı,unutmuş nesil,
Gösterişe bezek,süs neye yarar.
Garibin her günü,karadan kara,
İnsanlık gözünü,bürümüş para.
Çağırsan gelmezler,zor günde dara,
Kulağı duymaza,ses neye yarar.
Tuncay'ın yürekte,yarası derin,
Vücûdu azamın,solunda yerin.
İki taş bir mezar,var'mı haberin,
İster dünyasına,küs neye yarar.
Kayıt Tarihi : 26.4.2010 23:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuncay Akdeniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/26/kus-neye-yarar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!