Hayasızı sevmek gelmiyor içimden
Riyakarı görmek istemiyor nurani gözlerim
Şerefini haysiyetini yitirmişleri uzaklaştırsın benden
Çok korkuyorum Allahın dan kormayanlardan
Vicdanını merhametini atmış ise kalbinden
Uzak dur uzak durabildiğin kadar ondan
Sevgisini saygısını kaybetmişse insanların
Kurtulamaz o zaman cehennem zebanilerinden
Büyüğüne saygılı küçüğüne sevgili değilse
Bu helaldir bu haramdır demeyip kursağına gönderiyorsa
Gururlanma ey insan seni de beni de bir yaradan var demiyorsa
Unut onu hemen şayet silkelenip kendine gelmiyorsa
Bu güzelim nimetlere düçar oldukça
Rahat bir şekilde nefes alıp verdikçe
Taşın ortasındaki kurtçuğun rızkını vereni tanımadıkça
Arkadaş olma onunla aklını başına devşirmedikçe
Güneşi,n doğup batmasına yıldızların gökyüzünü süslemesine
Rahmetin bardaktan boşanırcasına yağmasına
Suların dibinde envai türlü canlı mahlukatın yaşamasına
Vaylar olsun haline şükredip ibret almıyorsa
Tertemiz kokan toprağın kokusunu farketmiyorsa
Anam toprak babam toprak bende toprağım demiyorsa
Günün birinde bir mezarın ona da kazılacağını düşünmüyorsa
Küs ona, konuşma onunla kendine bir çekidüzen vermiyorsa
14/01/2004
Kayıt Tarihi : 8.11.2005 11:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!