Kuş Kanadında Şiiri - Damla Güven

sen hiç birşey bilmiyorsun;
ne tren yolunda ağlayan o kadını,
ne o kadının valizinin aslında bomboş olduğunu...
sen ne biliyorsun!
sadece gitmeyi bilirsin sen,
uzayan yollarda kaybolmayı,
yitip bitmeyi...
sonra ansızın geri dönersin.
sen özlemeyi bilir misin?
hiç özledin mi birini delice?
hasret her gece gözlerinin içine baktı mı
bir ilaç şişesinden?
bilmiyorsun işte hiç birşey?
sen sadece özlenirsin değil mi?
özlem nedir diye sorsalar bu gelir aklına.
sen sevmeyi de bilmezsin,
en son ne zaman sevdin birini koşulsuz?
ne zaman onun elleri oldu ellerin
ve ne zaman onun gözleriyle uyudun?
sen sadece sevildin.
o yüzden hiç bilmedin birini sevmenin tadını,
hep bir kuş kanadıydı senin yüreğin.
en son ne zaman konudun birinin omzuna?
hep uçup gittin nereye gittiğini bilmeden
ve her uçuşunda
havalandı benim de yüreğim.
ama kırıktı kanatlarım,
ben uçamadım....