Çıplak bir ölüm vardı,
Bir kuş kalbine küskün..
Ben ve meçzub yalnızdık
Sırlar yurduna sürgün
Yürüdük yollar yorgun
İhtiyar zaman yorgun..
Varılmaz menzil mi var ?
Göründü işte sırlar..
Münzevi ve yalnızlar..
İşaret etti meçzub
Gözleri daldı göğe
Çatladı semâ birden
Düşerek üstümüze
Kaderin örtüsüne
Ölüm yazdı hattatlar
Okuyan öldü o an
O an durdu zaman..
Sahipsiz kaldı sırlar
Meçzub, aynalar sırlar
Dikilip karşısına
Gözlerimi temaşa
Etsem korkar gözlerim
Bakamaz sendelerim..
Bir feryât gibi ince
Duyulmaz dinlenince,
Sesler gelir aksimden..
Yitirip düşlerimi
Boşlukta gözlerimi
Sonsuzluğa dikerek
Binlerce yıla denk
Hasretiyle kendimin
Uzatıp ellerimi
Tutsam ellerimden
O soğuk ellerimden..
Kayıt Tarihi : 28.1.2021 15:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!