Kuş Dünyası Şiiri - Hasan Özçelik 2

Gagamız var, dişimiz yok,
Gözümüz var, kaşımız yok,
Aramızda hoş sohbetiz,
Herkes anlar dilimiz yok.

Keklik, turna, bülbül, sülün,
Her birimiz süslü gelin,
Zevklerimiz farklı amma,
Aşığıyız gonca gülün.

Bize şöyle yakın bakın,
Gerdana nazarlık takın,
Bize kuş beyin diyenler(!),
Hünere ibretle bakın.

Hayvanların güzeliyiz,
Her daim çok neşeliyiz,
Vatanımız nere dersen,
Orman, ardıç, meşeliyiz.

Nice vadiler aşarız,
Kıtalar boyu uçarız,
Muhacir- ensar gibiyiz,
Yerli veya gurbetçiyiz.

Saka olup su taşırız,
Turna olup söz taşırız,
Rotamıza girse uçak,
Uyarmadan düşürürüz.

Az uyur, erken kalkarız,
Yukardan keskin bakarız,
Hedefi hiç saptırmadan,
Paraşüt gibi ineriz.

Ökse otunu taşırız,
Ardıçları çoğaltırız,
Çiftçi belgemiz yok amma,
Cevizi biz üretiriz.

Çiçeklere dil dökeriz,
Çok iyi taklit yaparız,
Bazen vakitsiz de olsa,
Şen sesimizle öteriz.

Gafil olmuşsak bir anki,
Bedeli çok ağır bil ki,
Bizi anlamaz çoğunuz;
Kafdağ sırtımızda sanki.

Turna kuşu selam eder,
Bu şiirde kelam yeter,
Hayatı bizden öğrenin;
“Huz mâ safâ, da' mâ keder”.

Hasan Özçelik
(02.08.2019, Isparta)