Kuş dönmez parkı Şiiri - Ulaş Güleviz

kuş dönmez parkında bekliyorum
kim gelir bilmiyorum

kim avuçlar coşkulu yüreğimden
ilk kez
kim

ve bir yudum dudaklarından kim verecek aşka

kuş dönmez parkında sonbahardır
yoktur oynaşan aşıklar
ve yoktur oynayan kızancıklar

bekçiler beklemekten yorulmuş
sarı lambalar solgun
kurumuş yaprakları dağıtmakta rüzgar
ama bende bir aşk var
içimde bir birikinti

on binlerce saf
temiz duygulardan harmanlanmış
uçukça
bazılarınca da çocukça olabilecek
duru hali yüreğimin

kuş dönmez parkında ikindi vakti
akşamüstü
ve geceyarısından korkup kaçmış duyguların ıssızlığı üzerimde
ve de yalnızlığımın sığındığı belirsiz kadın...
kurumuş duyguları süpüren
sakin rüzgardan kurtulmuş
sarımtı duygu seli var elimde
ve yalnızlığım...