Küs değilim oktay avcı Şiiri - Oktay Avcu

Ben şimdi ölmeye gidiyorum
Küs değilim
Yaşamı seviyorum
Aldım sesimi gidiyorum
Sevdiğim bütün insanları da götürüyorum
Eşyalarla işim olmaz
Sahi sana küs değilim
Adını söylemem
Sırlarım saklı kalmalı
Aldım kendimi gidiyorum
Gidiyorum ama küs değilim
Kaç yıl kaldı ayrılığımız
Yetişemiyor zaman bize
Biz mi çok hızlıyız zamandan
Küs değilim
Denizi su sanmayın
Tuzda var balıkta karışımında
Yılanda var yengeçte
Köpek balıklarına dokunma
Korkak değilim
Aptallığı cesaret sanma
Yaşamda başkası da var
Sende varsın unuttum sanma
Kabullenmek şart
Kanıtım var samimiyim
Küs değilim
Yaşamı tanımak zor
Kolay anlaşılmıyor
Sen kimsin seni tanımıyorum
Yaşamla dalga geçilmez
Küs değilim
Bu şehirde yaşamak zor
Başka şehirlerde zordur
Küs değilim
Galiba kendimi fazla şımartıyorum
Sevmek hiç basit değil küs değilim
Yaşam acımasız
Kendini fazla serbest bırakma
Küs değilim
Sevilmesem de sevdiklerim var
Küs değilim
Sende küsme
Yaşam barışıkken güzel
İstanbul u mersin e tercih ettim
Uygarlığı bağnazlığa
Medeniyeti seçtim küs değilim
Direnmek
Karşı koymak küsmek değil
Sevdiğim şehir
Beğendiğim ülke
Beni anlamayan insanlar
Küs değilim
Hep bindiğiniz dalı kestiniz
Zoru kolaya değişmedim
Hep olmayanı seçtim aç değilim
Siz beni asarlarken susarken
Beni savunmadınızsa küs değilim
Anlayamadığınız masumluğumu sorguladığınızda
Suçluysanız da küs değilim
Yine de kanıtım var
Yüz yıl da sürse bitecek bu zulüm
Beş yüz yılda
Zaman çözecek tüm sorunlarını bilinmezliğin
En çaresiz
En sefil insanlarıma
Küs değilim
Asırlardır onlara hiçbir şey öğretmeyenlere küfrettim
Ben eskiden böyle değildim
Hiç vermeden almaya alıştım
Bu beleşçi zihniyetle barışık değilim
Arsızlığımla
Hırsızlığımla
İnsan olarak hoş değilim