Kuş beyinli deyip, kuşları yerme;
Sen kendi beynini ölçtün mü gardaş!
Bırak olgunlaşsın, yeşilken derme;
Sen kendi beynini ölçtün mü gardaş!
Karga dersin beğenmezsin sesini,
İnsan kadar düşünür mü nefsini,
Soydaşına dokun, deler fesini;
Sen kendi beynini ölçtün mü gardaş!
Martı yüksek uçmaz, yelli havada,
Sürüden ayrılmaz ortak davada,
Yavrusunu yalnız koymaz yuvada;
Sen kendi beynini ölçtün mü gardaş!
Deve kuşu dersin, aptal eklersin!
Yüz kilo et verir, neler beklersin!
Ceylan gibi koşar, sense teklersin;
Sen kendi beynini ölçtün mü gardaş!
Leylek dersin, lak lak dersin geçersin!
Aklın var gaganı kendin seçersin!
İzliyorum, kuşlardan da naçarsın;
Sen kendi beynini ölçtün mü gardaş!
10.07.2000
İzzettin DönmezKayıt Tarihi : 26.1.2006 14:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!