Sahi nereye gitti eliyle kuş yapanlar?
Yoksa yaptıkları kuşla uçup gittiler mi?
Nerede kirlenmemiş saf duygularım?
Evet onu da söküp aldılar içimden
Samimiyetsizliğin girdabında savunmasız
Yürürüm ben gecenin loş ışığında umarsız...
Kuşanmış Ademoğlu duygusuz zırhlarını
İşlemiyor selamlar sabahlar
İfadesiz suratlar geçip gidiyor
Anlamsız ruhların hengamesinde
Benim çetrefilli hislerim mağlup oluyor
Zifiri karanlıkta bir kurt ulumasıydı
Kalabalıklar içinde yalnızlığımın haykırışı
Acaba uzaklardan izliyor mu Kuş adamlar?
Sahteliğin ortasına bir hançer gibi gelirler mi?
Hayır... Asıl zafer bu dünyadan göçüp gitmekti
Kuş adamların sevinç çığlıkları gölgelerden beriydi.
Kayıt Tarihi : 13.4.2019 18:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Yağmurcu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/13/kus-adam-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!