Kuruyor Şiiri - Afşin Dualı

Dil lisâna gelince kuruyor,
Doğruyu haykırsam kulaklar aşınıyor,
Tıkandı vicdan merhamet nedir bilmiyor,
İnsan kendi vicdanını ayak altında eziyor..

Eli açtık semaya, sözler kuruyor,
Anlamı yitmiş dillerde günaha bulanıyor,
Mazluma el kaldırsak Hak incinir,
Vicdan denen şeyde insaf külleniyor..

Bağrımda sevgi izi kalmış,
Sevda ufukta karanlığa yol almış,
Gönül yoldaşını menfaatler çalmış,
Hayatta tahayyüller yalnızlığı kurutuyor..