📚KURUYOR İLİKLERİM✍️
Seni özlemek derim her kula nasip olmaz
Hüzün düşse de gönle ne edeyim razıyım
Seni sensiz yaşarken ruhum huzuru bulmaz
Çaresizlik içinde hiç dinmeyen sızıyım
Hani o günden beri günler döndü asıra
Duygularım deli tay koşuyor ardın sıra
Yüreğime sığmayan sığar mı ki satıra
Yaşanmamış baharın hiç bitmeyen güzüyüm
Efsane olmam için feda mı olsun ömür
Bahtımdan mı almıştır yoksa rengini kömür
Kast ediyor canıma gözlerindeki mühür
Sana kurban adanmış bir kınalı kuzuyum
Gel diyorum sana gel, iklim soğuk hava don
İster kapımı tıkla ister pencereme kon
Dayanacak önüme yaklaşıyor hazin son
Kuruyor iliklerim kutupların buzuyum
Gün olur vakit döner ahım çıkar zamandan
Başım hiç kurtuluyor bir gün olsun dumandan
Can versem de vazgeçmem tutulduğum ceylandan
Leylasını böylesi sevmelerin farzıyım
25/01/2023 Veysel ÇAKIR
Veysel Çakır
Kayıt Tarihi : 26.1.2023 19:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!