Doğa insan hepsi onunla canlı
Güneşim ısıtıp buhar ediyor
İsraf etme suyu öfke pek kanlı
Kuruyan toprakta hayat ne diyor
Kuşlar bağrışır insan çağrışır
Yürekler dayanmaz dünya karışır
Damlası yağmuru cana erişir
Kuruyan toprakta hayat ne diyor
Göl kurur ırmakta canlıda biter
Rahmet yağmaz bulut çöllerde yiter
Vahşi sulama da bilinçlen yeter
Kuruyan toprakta hayat ne diyor
İlime bilime değer vermeli
Sevgi saygı haya duygu sermeli
Yeşeren tarlayı insan görmeli
Kuruyan toprakta hayat ne diyor
Ağlamasın toprak kuru bedenle
Çölün yalnızlığı cahil nedenle
Barajlar kurursa acı bademle
Kuruyan toprakta hayat ne diyor
Anadolu kül toz kumlar hanesi
Yoktur olmaz suyun yok bahanesi
Silinip gidiyor dünya sahnesi
Kuruyan toprakta hayat ne diyor
Karakış soğukla suyu dondurur
Ekine, bağada gülü kondurur
Hayvanda insanda içer ondurur
Kuruyan toprakta hayat ne diyor
Susuzda kalmasın hiç bir canlıda
Çatlamasın dudak hiç bir kanlıda
Yudumu içimi heyecanlıda
Kuruyan toprakta hayat ne diyor
Bir umman sanarım içim yandıkça
İçip içip suyu suya kandıkça
Çağlasın şelale dünya andıkça
Kuruyan toprakta hayat ne diyor
Dünyada canlıya rengin ahengi
Rüyama hülyama canımın dengi
Oynatır deliyi çalgıyla çengi
Kuruyan toprakta hayat ne diyor
Donarsa buz olur kaynarsa buhar
İçilirse hayat canı veren har
Susuzca kıvranır başlar intihar
Kuruyan toprakta hayat ne diyor
İçimde alevler içim serinlik
Okyanus denizler gölde derinlik
Susuz insan hasta muhtaç serumluk
Kuruyan toprakta hayat ne diyor
Şiirhan ömrünce suyu içiyor
Tarla ekip ekin başak biçiyor
Kuşlarım özgürce suya uçuyor
Kuruyan toprakta hayat ne diyor.
Kayıt Tarihi : 21.2.2024 09:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suyu israf etme
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!