Kuruyan Güller Yeniden Açarmı Anne

Biz toprağı tükenen bir saksının,
Kuruyan gülleriyiz belkide.
Saksıya toprak,güle su versen!
Kuruyan güller yeniden açarmı anne.
Kuruduk,bittik,tarumar olduk.
Savrulduk kaderin rüzgarıyla,
Ne tomurcuk verir,
Ne de gül açar bundan böyle
Sen beni düşünme artık anne,
Benim için üzülme
Bir bahtı karalıydı de.
Ne oldu nereye gitti sende bilme.
Farzet ki bilmediğin eldi,
Farzet ki yaban gülünde bir dikendi,
Farzet ki hasret kundağına hiç sarmadın,
Yaban ellerde yetişen bir gülün dikeniydi de,
farzetki beni hiç doğurmadın say anne.
Kabul et artık annem.
Bu hayatın kavgasında yenik düşdük.
biz başaramadık annem.biz başaramadık.
Sorarım sana şimdi annem.
saksıya toprak güle su versen.
Kuruyan güller yeniden açar mı anne

(yazılış tarihi 1998)