Kuruyan bir ada Şiiri - Egemen Cevahir

acılarla geçti

aşklar ve maceralar
hepsi de geçti
kalan ayrılıklar hariç

her yeni gün
yeniden.
ey umut
teselli misin bana
yoksa korkunun bir yansıması mı?

aşk aşk!

hey gidi yüreğim
bıkmadın! !

yaşam senden alacaklıyım
içiyorum canım her çektikçe

ahh!
biz karıştıkça yaşama
bizden aldı damla damla

aşk
kuruyan bir adadır şimdi
şimdi
rüzgarda savrulan sonbahar yaprakları...

bir daha bahar gelir mi bize
eski günlerin mirası gömülü yüreğim
bende öyle!

ve biz eski günlerin hatırına katlanıyoruz yaşama
veya da korkuyoruz ölümden
yaşıyoruz
ölümüne sevmekten
ölüme dek yaşamaya...

bir umut var
düşmüş bir yaprak
dala dönecek yeşerecek gibi
bir umut

bugün de ölmedim
gelecekte bir gün yaşayacak gibi
bir umutla...

20 Eylül 2005/ İstanbul