Kuruyan Ağaçlar Şiiri - Yalçın Öner

Son yaprakları da döküldü
Akacak yaşları da kalmadı artık.
Bak kuşlar da öpecek yer bulamıyorlar.
- Gelinlikler gibi taç yapraklar bir yana -
Üst örtümlük sarı yaprakları da yok,
Baltalar çalışır şimdi kuru dallara.

Çocukluklarını bilirim oysa bu ağaçların ben,
Yeşil yeşil giysili filizleri şarkı söyler,
Birlikte çalışır, birlikte halay çekerdiler.
Ne hamarattılar bilseniz hepsi,
Zehirler soluyup durmaksızın gönülden,
Oksijen sunarlardı dünyaya sevgiyle.

Ve el çırpar türkülere esen yellerde,
Susardılar bazen birden, gölgelerine sığınan
Yorgun vücutlara serinlik çöktüğünde.
Oysa şimdi değil orman,
Tek bir yeşil dal, tek bir özgür ağaç,
Ya da kuru olsun, tek bir dal değiller.

Bölünüp dilinip defalarca,
Kuru odun, ölü dal oldular,
Vefa bilmez biz İnsanların elinden...

01/01/2007,Mersin