Rengi,
Bakır rengiydi saçlarının
Erimiş öğle aydınlığında
seninle şehir
daha maviydi
Gül yarası taşırdı yanağın
Beni sana
Seni bana çağırır
kıyamazdım
kederli yüzüne
canhıraş seslenişine
dayanılmaz güzelliğindi
yüzüne düşen saçların
Kurutulmuş bir gül gibi
dudakların..
Mustafa kaya
03.11.2006 / beyazıd
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 4.11.2006 00:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)