Kuruttum Çemberumi Şiiri - Zennehar Yılmaz

Kar vuran çimen olsam
sersem dağın üstüne
gözlerde neşe olsam
dersem yarın yüzüne

kararmasın yürekler
ay vursunda parlasun
yürekler serin kalsun
dert bulup darlanmasun

Kuruttum çemberumi
düştü karadenize
içimizde dertleri
ezber ettiler bize

kapanmaz gökte güneş
yüreğimi yakacak
bu dünya zalimlere
miras olup kalacak

hayde gidelum hayde
çorak olmuş dağlara
bir fidan dikeceğum
serin vursun bağlara

aktıda kurumayi
gözlerimin pinari
sözlerde sitem yağmur
sele döndü durmayi

karşıdan gelen yardur
bu gönlüme karardur
daha bakmaz kimseye
sevdaluk son duraktur

Gidemem yollar uzak
gittiğim yerde tuzak
ne hain kader imiş
eylemez bize sevap

gönül dağdan aşmali
sevenler kavuşmali
yüreğe dert veren
verince kavuşturmali

kınama bizi mevlam
sevdikte sevdalandık
yürekten akan pınarda
ıslandık kurumadık

selvi boylu yar beni
kaldırmaz derdi beni
geceler uyku dolu
uyutmaz yar beni

sardım dertleri dala
baharlar açılınca
çeker beni hesaba
sevdaluk ölüm kitaba

dur desamda durmayi
sözleri beni sarmayi
ayriluk adini andi
yürek çarpti durmayi

fireni bozuk atar
tosluyacak gönüle
sevdaluk oyun değil
evcilik oynayacak

kurudu karşı meşe
kalbi verdi ateşe
çemberime kar yağdı
eri turum güneşe

incelsin bel incelsin
saramam dolanamam
ince belli yar olsun
doyamam yoksa sana

Değmiyor ruhuma hüzün
gördüğüm gözlerde kara üzüm
sevdalar birbirine dizili zincir
ruhumda ölüm beklenen güzüm

infilak etse de içimde rüya
kumpaslar içinde sanki bir duvar
ecele kurulu binlerce tuzaklar
kalbime serilmiş nevresim ölüm

intihar ediyor her gece düşler
ağlıyor arkamdan her bir gülüşler
deminde yanımdan geçen hayaldin
gidenin tozunda savrulur ölüm

İçimi acıtan cümleleri kurmaktan korksam da
yaşanası duygular korkuların doğurganlığındaki hayat
duygular tazeliğini yitirmiş olsa bile
tohumlar serecek topraklar baki
serzeniş olsun bırak sevgiler
haykırışa duyum vermez gönüller
dünyayı alsa da geçen ümitler
yarına çıkacak bu günler elbet...

Keyfine düşkün yine düşüncem
köz olmuş yürekte acı hüzünler
dünyayı döndüren esintilerden
ehlime sohbeti sunan dost yardır...

Tabibi getirin yaralar sızlar
gözlerde yaş dolar dereler çağlar
sineme el vurdum zemzemler çıkar
şifama sen gelme koşup gelen yine duadır...

Dumanı tüten ateş göze dönmedikçe harlanmaz
yüreği aşk görmedikçe kendine düşene paylanmaz
bu dünya keyfi dönmedikçe hızlanmaz
yarım da kalsan tamamda olsan yinede dilin duada olsun...

22 Temmuz 2012