Kurutma! Şiiri - Adnan Ferit

Kurutma!

Kuru dallar
Bu bozkırda...
Rahmet bekler
Koyun koyuna...
Yalvararak yaradana
Sorarlar,
'Kaderimiz mi bu mahşere kadar..'
Bakarlar karşı tepeye
İç çekerler yeşile,
Börtü böceğe..

Çobanı beklerler,
Yanık sipsisini özler,
Gelmiyeceğini bile bile
Gelir diye hayal ederler..

Derler ki;
'Biz kendimizi kuruttuk buralarda
Sual edemeyiz yaradana,
Ama
Bir bilsek hatamız nerede
Birimizde mi,
Yoksa binimizde mi'
Diye..

Ve derler ki bir de;
'Ah insanım diye öykünen
Bir vücud üzerinde bir baş gezdiren
Hasret kalma sen de rahmete
Bin olmadan bul hatayı
Bir iken durdur,
Kurutma tüm dünyayı! '

Adnan Ferit
Kayıt Tarihi : 4.1.2004 15:42:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (2)

Adnan Ferit