Kurusıkı Şiiri - Kenan Çarboğa

Cöfsüz Memmed yürek yemiş!
Sağa sola taş keskenir
Avradından kürek yemiş
Düşmüş yola, taş keskenir

Düzeltemez yamuğunu
Çok sıktırmış ümüğünü
Kollarıyla sümüğünü
Sile sile taş keskenir

Gücü yetmez göndermeye
Eli gitmez göndermeye
Kafa tutar cendermeye
Karakola taş keskenir

Bir kavgada yumruğu yok
Bir değneği, tomruğu yok
Yalan lafın gümrüğü yok
Çıkmış dala taş keskenir!

Sesi kesip boyun burmaz
Çenesi çok, rahat durmaz
Tutsan durmaz, salsan vurmaz
Vurmaz ula, taş keskenir!

Bilir yolun cılgasını
Her denizin dalgasını
Gece görse gölgesini
Ona bile taş keskenir!

Cöfsüz Memmed adın bata
Çok yoruldun ata ata!
Kurulsa da saltanata
Bu hergele taş keskenir!