Acı, ağrı, sızı ve sıkıntılar
Kendilerine hep dost arar durur;
Canlılar içinde ille insanlar
Onlarla birlikte yaşlanıp kurur!
Ağaçlar, çiçekler, yeşil yapraklar
İnsana haz veren dost gibi durur;
Mevsimi geçerken bütün coşkular
Yaprakla birlikte sararıp kurur!
Duyarlı, duygulu bütün insanlar
Doğaya dost gibi sarılıp durur;
Bitkiyi, hayvanı korumayanlar
İnsanlıktan nasip almayıp kurur!
Özüyle barışık olan insanlar
Dost arar ve bulur, dost gibi durur;
Acı söylemeyip ağlatmayanlar
Güldüren sözde dost geçinip kurur!
Dört dörtlük kusursuz dost arayanlar
Dostsuz kalsa bile dost gibi durur;
Duruşu ve özü bir olmayanlar
Güven vermez, içten içe pek kurur!
19.10.2019
Kayıt Tarihi : 22.10.2019 06:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!