Kuruntu Şiiri - Mehmet Öztürk 6

Ruhum gece gibi kararıp söndü
Karanlık içinde bir devran döndü
Devran ki dokundu tüm benliğime
Uçan kuş ansızın ruhuma kondu

Az buçuk kurulmuş bir kuruntuda
Bulanık gibiyim her görüntüde
Görüntüler dipsiz bir kuyu gibi
Ruhuma dokunur her gürültüde

Beni yalnız yahut kimsesiz sanma
Dokunur yüreğe anlık bir yanma
Bir tek seni haykırır mesafeler
Mesafe çok uzak çığlığa kanma

Sıla ve ölüm aynı kefede bugün
Sıla hüzün ister ölümse düğün
Çatma kaşlarını o gün gelecek
Üzülme gelecek o sonsuz sürgün

Asabe