Kuruntu Şiiri - Ayla Korkanç

Endişe kedere ve sonuçta korkuya işarettir.
Bırak kırılganlığı, kurulup sebepleri ara, doğru koy ortaya,
kabahatli arama boş yere,
yeter ki, ikiyüzlü davranma.
İşin kavgayla değil, barış ilan et kendine,
mağlubiyet yaşanıp tamamlanmadı henüz,
sen var oldukça da
savaş bitmez, bitmeyecek.
Kederi ve kurtları içine düşürüp, sessizliğin hükmüne yenilme.
İşittirmesin kendini yenilgi durduk yere.
Sanki düştün göz gözü görmeyen izbeye de,
benzetirsin her nesneyi hayalinde gördüğün o garip şey neyse.
Işığı yakarsan gerçek cevaba yaslanırsın.
Endişe kuruntu sana birilerinin yaptığını yaptırır,
kalp yolundan ayrılırsın.
‘’Yapma, sen olduğun gibi kal. ‘’
Kaygıya düştükçe merak edip bulduğun var.
Bitmedi mi kuruntun?
Akla gelen başa gelir sonra da geçer,
delip deşmeden geçmesine izin ver.
Birleşir yolun sükunetle bir dönemeçte,
terk ettiğin endişenin
soğuk dalgası biterse