Kurumuş yaralarımın kabuklarını ve
kırılmış yüreğimin acılarını taşıyorum içimde
hiç bir yere çıkmayan sokaklarda
kaybolmuşluğumu yaşıyorum
ordan oraya savrulup atılmış yüreğimle
şu koskaca yalnızlıklar şehrinde
içimde hapsolduğum
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta