Kurumuş Yamaç ²²⁵
Eskiden gözlerim karşıya bakarken
Kamaşırdı ağaçlar açmış yeşilken
Kıymışlar sana böyle neden şıvgınken
Ağladıkça ağlanası bir hali var
Yemyeşildi bizim bu karşı ki yamaç
Kırılsın o elleri kesenin ağaç
Şimdi başı koyunu keçiye muhtaç
Ağladıkça ağlanası bir hali var
Durmaz olmuş artık tilkisi tavşanı
Konmaz olmuş çimene kuşu kargası
Yanıyor güneşten gölgesiz toprağı
Ağladıkça ağlanası bir hali var
Gürbüz der ki en büyük nimet toprağı
Seller çıkarmış çakılını taşını
Bülbüle güle hasret koydu başını
Ağladıkça ağlanası bir hali var
Kayıt Tarihi : 18.4.2021 22:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hacı Gürbüz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/18/kurumus-yamac-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!