Kurumuş sevda pınarı Şiiri - Faruk Avşar

Kurak bir sevdaya kapılmış hayallerde seni anlatmak istiyordum.

Ama rüzgar esmiyor ayrılığındaki son vedalarında,

İçimde kangrenleşen sevdana tutulan bu bedenim,

Kor ateşler içinde kıvranırken,

Aşkından haykırışlarımdaki sevgini sayıklayarak

Seni anlatıyorum sensizliğinde.

Kurumuş bulutlar gibi savrulup yaşamsız çöllerde

Gölgelerini hayal ederken,

kap kara gecelerin derin sessizliğine dalıyorum

Ve gökyüzünde parlayan yıldızlara ismini koyarak sevdamızdaki mutlu anları

Filmin acıklı karelerinde seni doya doya izleyerek yalan sevdalarla,

Kendimi kandırıyorum.

Eskiden seni hatırlarken gözlerimden akan damlalardan

Bazen pınar olurdu,

bazen Dicle bezende Kadıköy semalarında bulutlara karışarak

Ölümsüz yarınlarda sana kavuşmak için,

yağmur olup yaşadığın şehre yağıyordum.

Bazen de tenin sıcaklığındaki dokunuşlara sarılarak,

son veda öpüşün acı saniyelerinde

Uykusuz gecelerin derinliğine karışarak,

kayıp kentin ilk aşk kurbanı ben oluyorum.