Şiirler bağlardın saçlarıma…
Dizelerden kocaman kurdeleler takardın…
Yanaklarıma papatyalar
dudaklarıma dudaklarının resmini yapardın...
Şimdi sessizliğinde
sana hapsedilmiş hecelerle eskiyorum…
Alnımın her santimetre karesinde
derin soluklanışlarla
imgelere olta attığını;
gözlerimin karasını
ateşlenmiş kalemine
iki kişilik,
iki söz etmelik mürekkep yaptığını söylerdin…
Toprağın, ayın ninnisine gebe kaldığı gecelerde
sabah emzirilmeyi bekleyen şiir çocukların sancılarını çekerdim...
Şimdi tuğlaları yıkık yalnızlığımın üzerine 'sen'i yazınca,
'ben' olup sarmalayan bir çaresizliğe dönüşüyorum.
Susuyorummm...
Meral DemirKayıt Tarihi : 17.7.2010 20:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Toprağın ayın ninnisine gebe kaldığı gecelerde sabah emzirilmeyi bekleyen şiir çocukların sancılarını çekerdim... Şimdi susuyorummm...
![Meral Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/17/kurumus-murekkep.jpg)
Ekli resme baktım bir müddet... Sonra 'Şairenin sesinden' dinledim harika şiiri... Gerçekten 'yalnızlığın suskunluğu' çöküverdi içime...
Kutlarım Meral Hanım... Tam puanla listemde şiiriniz... Saygılar, sevgiler bıraktım sayfanızda...
TÜM YORUMLAR (34)