Kurumuş kalp, sevda geçirmez sevgilim.
Ayrılık, kurutmuştur onu.
Acıyı, hatıralarla geçirir.
Hüznü, gözyaşı taneleriyle.
Adını, güneşle getirir,
Geceyle götürür.
Ama kurumuş kalp,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta