KURUMUŞ KALBİME SU VERDİN
Kurumuş kalbime su verdin
Baharda yeşeren güle döndüm
Kalbimde açan
Koklamaya kıyamadığım Bir çiçek oldun
Çatlayan dudaklarımda seni arar oldum
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta