Kurumuş Güller Şiiri - Saliha Öcal

Mektuplarının arasına dizdim kuru gülleri.
Kokuları birbirine karışınca ayaklandırdılar yüreğimi.
Bir de gül esansı döktüm sardı satırların içini.
Zarfı açtığımda kokular karşıladı hevesle beni.
Kurumuş güllerin kokusu hatıra duygular gibi.
Katları dillenseydi kaç kez içime çektiğimi?
Dumanını salmadım açtı tıkalı ciğerimi.
Yeşil yapraklarıyla beraber yansıyor gölgesi.
Gölgesinin altında akıyor mektubunun sözleri.
Deminde demlendin mekan bildin zarfın içini.

Edremit /Van