Kurumuş Gül Şiiri - Ethem Turan

Merhaba yaban güllerinin en kokulusu
Suskun ve sessizim bu gece yine
İçimin acıyışı ilk değil elbette
Bir boşluk büyüyor git gide

Düşen pişmanlıklar doldurmuyor boşluğu bu gece
Düşünceler kifayetsiz kalıyor
Suskunluk boğazımda düğümlenmiş
Sözcükler birbirini sarıyor doluyorum yine

Sevda denilen savaşın son izlerini taşıyorum belki de
Son kez bir daha düşünceleri salıyorum olduğun yere
Olduğun gibi bırakıyorum seni senle
Susuyorum düğümlenen sözcükleri yutmak istercesine

Yutkunuyorum son bir nefesle
Soğuk terlerimi içime akıtmak istercesine sıkıyorum kendimi
Senin gibi vefasıza beni bırakana kızıyorum bu kez
Susuyorum sessizliğimde.

Gülümsemek istiyorum bunca vefasızlığa
Bunca ihanete sırt vurup gitmek istiyorum
Sessizliğin isyanını yaşatana bedel biçiyorum beynimde
Ruhum titriyor susuyorum yine.

Yaban güllerin en güzeli
Ben gidiyorum sensizliğin olduğu yere
Kurumuş saf ve temiz gül yapraklarını seyretmeye
Vazoma su ekliyorum kurumuş asil gülüm solmasın diye