Dere boyu söğüt nasıl çağlardı
Kurumuş gönlünden akan o nehir
Hüzün değil sevincinden ağlardı
Göç edip de gitmiş gözünden şiir
Gündüz güneşin yok gece yıldızın
Yüzünde baharın gülün nevruzun
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla