Kurumuş Gönlünden Akan O Nehir

Dere boyu söğüt nasıl çağlardı
Kurumuş gönlünden akan o nehir
Hüzün değil sevincinden ağlardı
Göç edip de gitmiş gözünden şiir

Gündüz güneşin yok gece yıldızın
Yüzünde baharın gülün nevruzun
Bir dünya telaşı gülmüyor yüzün
Ne kadar yoksuluz ne kadar fakir

Ne bir sevinç ne gönülde heyecan
Ah o gülüşün ki gül gibi açan
Kim çaldı o tebessümünü ay can
Saki'nin duası hep sana dair

Mahmut Nazik 1 Eylül 2021