Kurumuş Çiçekler Şiiri - Gürsel Güveloğlu

Artık gideceğim,karlı dağlara,
Baharda erise,sel olmaz bana.
Eleğe dönmüşüm,delik ağlara,
Fırtına dediğin,yel olmaz bana.

Anlamsız hoyratça yaşama bakmak,
Gençliği düşünüp, hızlanıp akmak,
Paslanan yürekte ışığı yakmak,
Geriye dönülen,yol olmaz bana.

Gençliğim,çok zaman kaygıyla geçti,
Felsefem,insana saygıyla geçti,
Gerisi, karmaşık duyguyla geçti,
Sazımı çalacak, tel olmaz bana.

Yüzümden tebessüm, noksan olmadı,
Yaşama hedefim doksan olmadı,
Uğruna türküler yaksam olmadı,
Kurumuş çiçekten gül olmaz bana.

Şimdi de çok yakın hayata veda,
Teşrifi bekliyor ey! Büyük hüda,
Kurudu boğazım çıkmıyor seda,
Ömrümün baharı bol olmaz bana.

(10 Şubat 2005-İskenderun)