Üzerine Serilmiş
Gecenin
Matemini Tutuyor
Şafağın Bir Yüzü
Cama Vuran
Her Damla
Yetim Kalmış
Sevgilere
Haykırıyor
Sanki Herbiri
Yağmurlara kanmış
Mahsun Vakitlerin
Çocukları Şimdi.
O Çocuklar ki;
Uzansa Elleri
Yıldızlara Dokunamazlar
Uzak Hatıraları
Mazi Şimdi.
Hazanı Yaşıyor Gönülleri
Ömür Defterini
Karıştırdıklarında
Kimleri Kaptırmış
Yıllara...Adı Unutulmamış
Hafızalarda...
Çiçeklerse;
Meydan Okurcasına
Yıllara
Ömür Defteri Arasında
Yaşlanmış,
Mahsun Vakitlerin
Çocuklarıyla.
Biri Göç Etse Bile
Uzaklara
Diğeri Saklar
Kuruyan Çiçekleri
SONBAHARDA.
Kayıt Tarihi : 5.10.2006 20:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dünlerde kalan bütün kurumuş çiçeklerin hatırasına
![Şebnem Ezik](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/05/kurumus-cicek.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)